Әже — отбасының алтын қазығы. Жанұяда қарым-қатынасты реттейді, балаларды мейіріммен, ақылымен өмірге бейімдейді.
Әже үлгісі — ғасырлар бойы ұрпақтан-ұрпаққа жалғасып келе жатқан ұлы құндылық, тәрбиенің қайнар көзі.
Әже — бала бойына
ұлттық құндылықтарды
қалыптастырудың қайнар бұлағы,
бастауы.
Алдымен, әже тәрбиесін көрген қазақтың ұлы тұлғаларын еске алып көрейік.
Тобықтының анасы саналған Зере әже бүкіл халықтың данасы атанған Құнанбайұлы Абайды өсіріп, жеткізді.
Қазақ әжелері жайлы сөз айтқанда, қазақтың тұңғыш ғалым, зерттеушісі Шоқан Уалихановтың Айғаным әжесі жайлы айтпау мүмкін емес.
Уәли ханның жары Айғаным — текті жерден шыққан, ақсүйек ұрпағы.
Бабушка – это золотой стержень семьи.
Она поддерживает гармонию в доме, окружает детей заботой и мудростью, подготавливая их к жизни.
Ее образ – великая ценность, передающаяся из поколения в поколение, неиссякаемый источник воспитания.
Бабушка – это исток, из которого ребенок впитывает национальные ценности.
Достаточно вспомнить великих сынов казахского народа, воспитанных именно бабушками.
Так, Зере, которую называли матерью всего рода Тобыкты, вырастила и наставила на путь великого Абая Кунанбаева.
Говоря о казахских бабушках, невозможно не упомянуть Айганым – бабушку первого казахского ученого и исследователя Чокана Валиханова.
Сабит Муканов в своем романе «Акан Жулдыз» мастерски передал образ мудрой и благородной Айганым.
Она происходила из знатного рода, была представительницей казахской аристократии.
Іңкәр Жайлаубекқызы
ЗАЙНОЛДА
